Gündüz - Gece, Zaman

Gündüz uyudu çoktan, gece yattığı yerden rahatsız belli ki bir oraya bir buraya dönüyor. Dünya var olduğundan beri aynı yatakta olmalarına ragmen günle gece hiç uyuyamadılar yan yana. Yüz yıllarca masal anlattım onlara hiç tükenmedi masallarım.Her rüyaya daldıklarında hayallerinde bir parça ben oldum.Bir geceyi uyuttum, bir günü. Tükenmedi masallarım.Bitmediler fakat onlara anlattığım masallar gücüne gitti zamanın. Ne yapabilirdim? O hep en huysuzuydu, en laf dinlemeyeniydi çocuklarımın. Zaman bende çizgiler, beyaz saçlar bir de yıkık dökük hayatlar bıraktı. Zaman ilgisizliğin intikamını yavaş yavaş aldı.