21 Kasım 2012 Çarşamba

Kah Kah Keh Keh.

Bir gülümseyişin masumcası olmaz. Masumca olanlar en büyük kahkahalardandır. Hani böyle birisi rahatsız olacak diye düşünmeden atılanlar var ya. Kendini tutamazsında artık ne olacaksa olsun yeter ki o gülüş çıksın gitsin dediğin zamanlar. Hep onlar daha inandırıcı geldi. Bir doğrunun yanlışın egonun statünün olmadığı sohbetlere epeydir girmediğimden ötürüdür ki, bir an yabancı kaldım her şeye. Sahi ben umurumda olan duyguları nereye bırakmıştım. 

-Anneaaaa benim turuncu duygularım nerde?
+Eskidi onlar verdim ben.
-AMA SEVIYORDUM BEN ONLARI

Zaman hiç tanımadığım şekliyle aktığından beri hemen hemen her duyguya karşı verdiğim boşvermişlik katlanarak artmakta. Artık insan iyice zararsızlaştı bu sebepten fakat kendime verdiğim hasarı ileride karşılayamayacak kadar tükettiysem turuncu duygularımı nereye saklanacağımı bilemem. Sevdiğim ya da sevmediğim durumlar olarak 2 sınıfa ayıracak kadar düşünmüyorum duygular üzerine. Şimdilik günü kurtaralım yeter. 

Ama belli bir şey var bazı kahkahalar gerçekten güzeldir.

Yaz haybeden kelam defterine birbirinden alakasız 3-5 satır daha. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder