7 Aralık 2012 Cuma

Ananıza İthafen.

Bazen susup oturuyorum. Kadeh boş, uyku yok öylece kalakalıyorum. Hayatıma gerekli gereksiz her insan türü girip çıkabilirken yokluğunu kesin ve keskin şekillerde hissettiğim birkaç insana duyduğum özlemde en çok bu zamanlarımda gelip vuruyor. Siz sıcacık yataklarınızda rahat uykularınıza dalarken ben sizin nefes alışınızla mutlu olmaktan nefret ediyorum Tüm insanları yokedebilecek kadar özlediğim bu şahıslara sevgilerimi ve nefretlerimi sunarken, okkalı bir küfürle geceyi sonlandırıyorum. Sizin ben varolduğunuz günü s... bok vardı da sizi bu kadar özlüyorum.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder