Kırılan kalpleri üst üste koyulduğunda kocaman bir yığın olup, buna rağmen hiçbir anlam ifade etmiyorlarsa ve siyah beyazsa halen görüntünüz alıcınızla oynamayın sayın seyirciler benim hayatımı izlemektesiniz.
Zamanın eli değdi bize, çoktan değişti her şey
Aynı değiliz ikimizde
Çıkıp gidebilirdik hayatlarımızdan yüklerimizden kurtulup bir yerlere sığınırdık. Susup oturabilirdik. Cümlelere ihtiyaç duymayan insanlarımız vardı. Anlaşmaya, paylaşmaya gerek görülmeyen sohbetler, sessizce.
Zaaflarına bir gece
Hatalarına bir nilüfer
Sevgisizliğine bir kalp verdim
Artık geri ver
Kalpsizleşmek ne zaman bu kadar kolay oldu. Var olanı kaybetmeyelim diye saklanırken ardına ördüğümüz buzdan duvarların, ne sıra içerden çürüdük bu kadar. Şimdi ne duvarları yıkabiliyoruz ne de içerideki çürümüşlüğün kokusuna katlanabiliyoruz. Burnumuz koku almaz hale geldiği için katlandığımız hayatlara sahip olmuşuz.
Fazlaca oynadığımız duygularımız, ruhumuz o kadar sıkı bağlarla yerine sabitlenmiş ki doğruluğuna inandırmak zorunda kalmışız kendimizi. ''Gel gidelim'' dediğinde kılını kıpırdatmayan ruhlar edinmişiz adına da ''mantıklı davranmak'' demişiz. Netliğine inandığımız benliklerimizin küçücük gölgelerine sığınıp, hep içimizde aslının var olduğu yalanıyla avuttuk birbirimizi. Artık geri kalanlar ''mantıksız'' oldu bizler için. Haybeden kelam hepsi.
Geri veremezsin aldıklarını
Artık geri ver
Geri verilmez hiçbir yanılgı.
meraklısına;
http://www.youtube.com/watch?v=-8qifzv_F4Q
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder